Η λίμνη Παμβώτιδα (αρχαίο όνομα Παμβῶτις), γνωστή και ως λίμνη των Ιωαννίνων, βρίσκεται σε υψόμετρο 470 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας. Έχει μήκος 7,9 περίπου χιλιόμετρα, πλάτος 1,5 ως 5,4 χιλιόμετρα, μέσο βάθος 4 - 5 μέτρα, μέγιστο βάθος 11 μέτρα και επιφάνεια 19,4 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Περιβάλλεται από τα όρη Μιτσικέλι και των ανατολικών αντερεισμάτων του Τομάρου (ή της Ολύτσικας) και σχηματίζεται από τα ύδατα τριών κυρίως πηγών (Ντραμπάντοβας, Σεντενίκου και Κρύας), που αναβλύζουν στους πρόποδες του Μιτσικελίου. Συνδέεται με τους θρύλους της Κυρά – Φροσύνης και του Ντουραχάν.
Οι όχθες της είναι πυκνόφυτες και τα βουνά της Ηπείρου καθρεφτίζονται στα νερά της. Χρονολογείται από το 10.000 π.Χ αν και στο παρελθόν η στάθμη της είχε μειωθεί αξιοσημείωτα, σήμερα αποτελεί ένα ζωντανό κομμάτι χλωρίδας και πανίδας της περιοχής. Η λίμνη αυτή είναι ιχθυοτρόφος, περίφημα είναι τα χέλια και οι καραβίδες . Στις όχθες της λίμνης βρίσκεται εγκατεστημένος σήμερα ο ιχθυογεννητικός σταθμός της Δημοτικής Επιχείρησης Λίμνης Ιωαννίνων (ΔΕΛΙ), στον οποίο παράγονται κάποιες ποσότητες ελληνικού χαβιαρίου από οξύρρυγχους ρωσικής προέλευσης. Στις ίδιες εγκαταστάσεις παράγονται επίσης κατά μέσον όρο 100.000 γόνος, που εξάγεται σε ιχθυοτροφικές μονάδες κυρίως του εξωτερικού, καθώς και διάφορες άλλες ποικιλίες γόνου γλυκών νερών για τον εμπλουτισμό ελληνικών λιμνών και ποταμών.
Στο μέσο περίπου της Λίμνης βρίσκεται μικρή νησίδα, στην οποία είναι χτισμένος ο ομώνυμος οικισμός, ο οποίος έχει σήμερα 347 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2001. Στη νησίδα υπάρχει το μοναστήρι του Αγίου Παντελεήμονα, όπου το 1822 δολοφονήθηκε ο Αλή Πασάς.
Η Παμβώτιδα, η δεύτερη παλαιότερη λίμνη της Ευρώπης μετά τη λίμνη της Οχρίδας, γνωστή και ως λίμνη των Ιωαννίνων αποτελεί το καμάρι των Γιαννιωτών. Η πανέμορφη λίμνη στεφανώνεται από τα όρη Μιτσικέλι και τα ανατολικά αντερεισμάτων του Τομάρου, ή αλλιώς της Ολύτσικας, ενώ τη λεκάνη της γεμίζουν τα νερά κυρίως τριών πηγών, της Ντραμπάντοβας, του Σεντενίκου και της Κρύας, που αναβλύζουν και οι τρεις από τους πρόποδες του Μιτσικελίου, καθώς και χείμαρροι.
Δύο στοιχεία χαρακτηρίζουν τη λίμνη Παμβώτιδα: η χερσόνησος, όπου είναι χτισμένο το Κάστρο των Ιωαννίνων και το περίφημο Νησί της, ένα από τα ελάχιστα κατοικημένα νησιά λιμνών, καθώς και το μοναδικό πιθανότατα χωρίς όνομα, προφανώς επειδή δεν το χρειάζεται. Αρκεί να πεις το Νησί της Λίμνης, της Παμβώτιδας ή το Νησί των Ιωαννίνων κι όλοι καταλαβαίνουν για ποιο μιλάς.
Η υγρή Παμβώτιδα «ευθύνεται» για την υπέροχη χειμωνιάτικη ατμόσφαιρα που στολίζει τα Γιάννενα αλλά και για την αστραφτερή καλοκαιρινή εικόνα τους, όταν πάνω της στραφταλίζουν οι ακτίνες του ήλιου. Πρόκειται για ένα πανέμορφο τοπίο, στα πόδια κυριολεκτικά των Γιαννιωτών αλλά και των επισκεπτών των Ιωαννίνων, που δεν χορταίνουν τις βόλτες στις όχθες της.
Το ηπειρωτικό κλίμα που επικρατεί στα Γιάννενα ρίχνει τη θερμοκρασία κάθε χρόνο τους χειμερινούς μήνες έως τους 4-5 βαθμούς Κελσίου κατά μέσο όρο. Ωστόσο έχουν υπάρξει εποχές που το κρύο μετατράπηκε σε παγετός με αποτέλεσμα να παγώσει η Παμβώτιδα. Πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι το 1992, όταν οι Γιαννιώτες τη διάβαιναν από και προς το Νησί, με τα πόδια ή πάνω σε ποδήλατα.
Ο θρύλος αναφέρει ως χαρακτηριστική χρονολογία και το 1434, όταν ο Ντουραχάν πασάς, Μπεϊλέρμπεης της Ρούμελης, διέσχισε μαζί με το στρατό του την παγωμένη Παμβώτιδα, που ήταν καλυμμένη με χιόνι, πιστεύοντας ότι προχωρά σε στεριά. Ως δείγμα ευγνωμοσύνης για τη σωτηρία του λέγεται ότι έχτισε τη Μονή της Παναγίας Ντουραχάνη. Άλλες χαρακτηριστικές χρονολογίες, όπου μαρτυρείται πάγωμα της λίμνης των Ιωαννίνων είναι οι 1540, 1687, 1700, 1864, 1869, 1929 και 1959.
Ωστόσο υπάρχουν και άλλες ιστορίες που συνδέονται με την Παμβώτιδα και πρώτη και πιο πολυθρύλητη αλλά και τραγουδισμένη εκείνη που την ενώνει με τη μοίρα της Κυρά-Φροσύνης, της όμορφης Γιαννιώτισσας αρχόντισσας την οποία έπνιξε στα νερά της λίμνης μαζί με άλλες 16 γυναίκες ο Αλή Πασάς, ένα ακόμα θρυλικό πρόσωπο των Ιωαννίνων.
Τέλος στο " Χρονικό των Ιωαννίνων" των αρχών του 15ου αιώνα αναφέρεται και μία "ναυμαχία" με λέμβους και μονόξυλα το σωτήριο έτος 1379.
Τα γλυκά νερά της λίμνης των Ιωαννίνων απλώνονται σε μια επιφάνεια 23 τετραγωνικών χιλιομέτρων, ενώ το βάθος τους φτάνει κατά μέσο όρο τα 4-5 μέτρα, ενώ σε κάποια σημεία και τα 13 μέτρα. Αποτελεί μέρος ενός λεκανοπεδίου -που μαζί με τα Γιάννενα- βρίσκεται σκαρφαλωμένο σε ύψος 470 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Η λίμνη Παμβώτιδα έχει περίμετρο περίπου 33 χλμ, το μήκος της φτάνει σχεδόν τα 8 χλμ ενώ στο πιο πλατύ της σημείο φτάνει περίπου τα 5,5 χλμ.
Η λίμνη των Ιωαννίνων αποτελεί ένα εξαιρετικό και ευαίσθητο οικοσύστημα, το οποίο ανήκει στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο Προστατευόμενων Περιοχών (NATURA 2000), «σπίτι» για τα σπάνια είδη χλωρίδας και πανίδας, όπως καραβίδες, γουλιανοί, κηπρίνοι, αγριόπαπιες, χέλια καθώς και πολλών αμφίβιων και μεταναστευτικών πουλιιών. Ταυτόχρονα αποτελεί μια σπουδαία πηγή ζωής, οικονομικής λόγω της αλιείας, για τα Γιάννενα ενώ αποτελεί κι ένα μοντέρνο κέντρο διεξαγωγής διεθνών αθλητικών διοργανώσεων, όπως σκι, κωπηλασία, καγιάκ-κανό κ.α.
Η Παμβώτιδα χρονολογείται από το 10.000 π.Χ. ενώ στις πηγές συναντάμε πρώτη φορά το όνομα της το 12ο αιώνα μ.Χ από τον Ευστάθιο, στα σχόλια που έγραψε για την Οδύσσεια. Επίσης αναφέρεται ως λίμνη, με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της, το Νησί και τη Χερσόνησο, χωρίς ωστόσο να προσδιορίζεται το όνομα της, στα «Κτίσματα», του Προκόπιου, ιστορικού του αυτοκράτορα Ιουστινιανού, το 527-528 μ.Χ., όπου περιγράφεται η σημαντική στρατηγική θέση του λεκανοπεδίου, που οδήγησε στην ίδρυση του Φρουρίου των Ιωαννίνων αλλά και της ίδιας της πόλης.
Την ομορφιά της Παμβώτιδας μπορείς να την απολαύσεις από το Κάστρο των Ιωαννίνων αλλά και από το ύψωμα Καστρίτσας, ενώ η θέα της θα σου κόψει την ανάσα μόλις περάσεις την έξοδο του Σπηλαίου του Περάματος, μετά το τέλος μιας ακόμα περιπέτειας που σε περιμένει στα Γιάννενα.