Του Γιωργου Γεωργακοπουλου Δύο εντελώς διαφορετικά μοντέλα ποδοσφαιρικής διοίκησης, οργάνωσης και χρηματοδότησης τίθενται αντιμέτωπα απόψε στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ στο Μόναχο, καθώς η ουσιαστικά γηπεδούχος Μπάγερν, που ανήκει στα πάνω από 100.000 μέλη της, θα αναμετρηθεί με την Τσέλσι του Ρόμαν Αμπράμοβιτς. Ετσι, από τη μία πλευρά θα παραταχθεί ένας σύλλογος που συχνά ξοδεύει αλόγιστα το χρήμα ενός Ρώσου μεγιστάνα, όπως έκανε η Τσέλσι στην αγορά του Φερνάντο Τόρες από τη Λίβερπουλ πέρυσι έναντι 50 εκατ. λιρών (62 εκατ. ευρώ), και από την άλλη θα βρεθεί ο δημοφιλέστερος γερμανικός σύλλογος του οποίου η παραδειγματική οικονομική διαχείριση αποτελεί το ιδανικό για την UEFA στην προσπάθειά της να επιβάλει κανόνες στα οικονομικά του ποδοσφαίρου.Με βάση τα επίσημα οικονομικά στοιχεία που εξέδωσε για τη σεζόν 20102011, η Τσέλσι είχε ζημίες ύψους 67,7 εκατ. λιρών (85 εκατ. ευρώ), που πάντως ήταν καλύτερα από τις ζημίες 70,9 εκατ. λιρών του προηγουμένου οικονομικού έτους. Η μικρή, έστω, βελτίωση οφείλεται στον τζίρορεκόρ που εμφάνισε η λονδρέζικη ομάδα, ύψους 279 εκατ. ευρώ, που με τη σειρά του βασίστηκε στην αύξηση των εσόδων από τα εκτός Βρετανίας τηλεοπτικά δικαιώματα. Η Τσέλσι πρόσφατα εξέφρασε ενδιαφέρον για την αγορά του Σταθμού Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας στο Μπάτερσι του Λονδίνου, ώστε να προβεί στην ανέγερση νέου γηπέδου εκεί για να αυξήσει σημαντικά τη χωρητικότητα της έδρας της σε σχέση με το απηρχαιωμένο Στάμφορντ Μπριτζ, και να αντιμετωπίσει έτσι τους περιορισμούς που θα της θέσει το «Οικονομικό Ευ Αγωνίζεσθαι» (Financial Fair Play) της UEFA.Τα πράγματα δεν θα μπορούσε να είναι πιο διαφορετικά στον σύλλογο της Μπάγερν. Οι Βαυαροί εμφάνισαν τη σεζόν 20102011 λειτουργικά κέρδη ύψους 62,3 εκατ. ευρώ και καθαρά (μετά φόρων) κέρδη 1,3 εκατ. ευρώ, με τζίρο 328,5 εκατ. ευρώ, κάνοντας την περυσινή περίοδο τη 19η χρονιά στη σειρά που η ομάδα του Μονάχου παρουσιάζει κέρδη, ενώ δεν χρωστάει ούτε... σεντ στο κράτος. «Δικαιολογούμαι να χαρακτηρίζω την οικονομική πλευρά του συλλόγου μας παραδειγματική», είπε ο εκτελεστικός διευθυντής της Μπάγερν, ΚαρλΧάιντς Ρουμενίγκε, κατά την παρουσίαση των σχετικών στοιχείων. Ποιο είναι λοιπόν το μυστικό της καλής διαχείρισης της Μπάγερν; Οι «κόκκινοι» του Μονάχου βασίζονται στη δύναμη που αντλούν από τις δεκάδες χιλιάδες των μελών της που ελέγχουν τη διαχείριση του συλλόγου και επιβάλλουν πλήρη διαφάνεια. Η ανθηρή οικονομία της Γερμανίας ευνοεί και την αύξηση τόσο των τηλεοπτικών όσο και των εμπορικών δικαιωμάτων, που αναλογούν στο 22% και το 56%, αντιστοίχως, των ετήσιων εσόδων της Μπάγερν. Το υπόλοιπο 22% προέρχεται από τα εισιτήρια στο Αλιάντς Αρίνα, που χτίστηκε για συνιδιοκτησία των δύο ομάδων της πόλης, αλλά η Μπάγερν έγινε η μόνη ιδιοκτήτριά του όταν εξαγόρασε το μερίδιο της Μόναχο 1860 το 2008. Eτσι κι αλλιώς, η γερμανική νομοθεσία προβλέπει όριο για την ιδιοκτησία των συλλόγων από φυσικό ή νομικό πρόσωπο στο 49% των μετοχών, ενώ είναι και πολύ αυστηρή στα οικονομικά των συλλόγων, επιβάλλοντας διά της απειλής του λουκέτου στις ομάδες να έχουν τουλάχιστον ίσα έσοδα με τα έξοδά τους. Ωστόσο, το μοντέλο της Μπάγερν αποτελεί πανευρωπαϊκά παράδειγμα προς μίμηση, είτε κατακτήσει είτε όχι απόψε το Τσάμπιονς Λιγκ μέσα στο σπίτι της.