Μακράν καλύτερους από τους σημερινούς χαρακτηρίζουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες που διεξήχθησαν στο Λονδίνο το 1948 τέσσερις πρώην αθλητές που έλαβαν μέρος στους συγκεκριμένους Αγώνες που φιλοξένησε η ίδια πόλη πριν από 64 χρόνια σε πολύ ενδιαφέρουσα όσο και…ρομαντική συνέντευξη που παραχώρησαν στο Γαλλικό Πρακτορείο Agence France Press.Σε ένα συμφωνούν οι τέσσερις ηλικιωμένοι Βρετανοί: στο γεγονός ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες που διεξάγονται αυτές τις μέρες στο Λονδίνο έχουν τεράστιες διαφορές από εκείνους που έλαβαν χώρα αμέσως μετά τη λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, τους οποίους οι ίδιοι χαρακτήρισαν «Αγώνες της Λιτότητας». Οι δυσκολίες ήταν για όλους κοινές, όπως φαίνεται, και η σύγκριση με τους σημερινούς Αγώνες αποδεικνύει περίτρανα ότι τότε δεν μετρούσε η νίκη αλλά η συμμετοχή. Το 1948 η βρετανική πρωτεύουσα ανάρρωνε ακόμα από τις σοβαρές καταστροφές που υπέστη λόγω των βομβαρδισμών από τους Ναζί ενώ οι αθλητές φιλοξενούνταν σε στρατώνες και σχολικά οικοτροφεία, που σίγουρα διαφέρουν από τις πολυτελείς υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις του Ολυμπιακού Χωριού στο Στράτφορντ. Μέσα από τις κακουχίες που βίωναν, ωστόσο, οι αθλητές έρχονταν πιο κοντά και ενδυνάμωναν το αθλητικό και ολυμπιακό τους πνεύμα ενώ περνούσαν τον χρόνο τους «λύνοντας σταυρόλεξα και παίζοντας με παζλ», όπως θυμάται και ο Λάιονελ Πράις, 85χρονος βετεράνος της καλαθοσφαίρισης. Ο ίδιος πήρε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1948 στο άθλημα της καλαθοσφαίρισης με ύψος 1,55, ενώ στη σημερινή Ολυμπιάδα ο κοντύτερος μπασκετμπολίστας είναι 1,88!. «Ήμασταν ερασιτέχνες», δηλώνει στη συνέχεια, ενώ θυμάται ότι «είχαμε μόνο έναν μάνατζερ που οργάνωνε κάποια πράγματα» και δεν είχαν ανάγκη τους προπονητές, τους γιατρούς και τους διατροφολόγους που συνοδεύουν κάθε αθλητή σήμερα. Η προετοιμασία του, δε, διαρκούσε πολύ λιγότερο απ' όσο συνηθίζουν οι σημερινοί αθλητές ενώ γινόταν παράλληλα με τη μόνιμη εργασία του - ο Λάιονελ Πράις εργαζόταν ως λογιστής - η οποία ήταν προφανώς απολύτως απαραίτητη. «Πήγαινα στο γραφείο στις 5:30, γύριζα στο σπίτι να τσιμπήσω κάτι και μετά πήγαινα γυμναστήριο για άσκηση. Αυτό ήταν όλο», σημειώνει ο Πράις. Κάτι ανάλογο αναφέρει ένας δεύτερος πρώην αθλητής, ο Τζον Πικ 87 χρονών σήμερα, που είχε αγωνιστεί στο χόκεϊ επί χόρτου στους Ολυμπιακούς του 1948 ο οποίος δηλώνει ότι χρειάστηκε μόλις ένα σαββατοκύριακο για να προετοιμαστεί και αυτό ήταν αρκετό για να κερδίσει η ομάδα του μετάλλιο στους Αγώνες καθώς ήταν «όλοι σε πολύ καλή φόρμα».  Την εποχή εκείνη ακόμη και το φαγητό ήταν λιγοστό αλλά «μας επιτρεπόταν να έχουμε επιπλέον μερίδες φαγητού, που κανονικά δίνονταν σε άτομα που έκαναν βαριές δουλειές», θυμάται ο Πικ.  Ένας ακόμη πρώην αθλητής, ο Τζακ Μπρόουτον, που αγωνίστηκε στα 5.000μ δήλωσε στο γαλλικό πρακτορείο ότι «Το τρέξιμο ήταν απλώς ένα άθλημα κατά τη διάρκεια της ημέρας μου, σήμερα είναι ολόκληρη επιχείρηση» ενώ η Έντνα Τσάιλντ, κολυμβήτρια στους Αγώνες του 1948, ανέφερε ότι χρειάστηκε να ράψει η ίδια τη στολή της!  [Πηγή: tovima.gr] Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr